Tè-de-colo
Coris monspeliensis
Primulaceae
Àutri noum : Tè-rouge-di-colo, Tè-dei-colo.
Nom en français : Coris de Montpellier.
Descripcioun :Lou tè-de-colo es uno pichoto planto lignouso que trachis dins la garrigo e peréu en ribo de mar. Fai d'inflourejado di flour roso. Li ramo rebalon souvènt au sòu, pièi se dreisson. Li fueio soun primo de 3 à 12 mm de loungour.
Usanço :Coume soun noum lou dis, es uno planto que pòu servi de tè, valènt-à-dire qu'a pulèu bon goust en tisano, mai qu'èi pas gaire vertuouso. Pòu pamens servi pèr gari li plago e li macaduro (vulneràri).
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 3 à 30 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Coris
Famiho : Primulaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 6 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à Juliet
Liò : Garrigo
- Mar
- Tepiero roucaiouso
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Coris monspeliensis L., 1753
Gnafale(-coucha)
Gnaphalium supinum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Gnaphale couché, Perlière couché.
Descripcioun :Lou gnafale-coucha trachis en mato dins li coumbo à nèu d'auto mountagno. Es uno planto di proun bourrihudo que fai uno rouseto basalo de fueio primo e un pau en lanço. Se destrìo de sa cousino Gnaphalium hoppeanum emé si bratèio dóu deforo que soun mai longo que la mita de li d'en dedins (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 1 à 10 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Gnaphalium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Gnaphalieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 4 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1600 à 3000 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Coumbo à nèu
- Pelouso aupenco
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Artico-aupenco
Ref. sc. : Gnaphalium supinum L., 1768
(= Omalotheca supina (L.) DC., 1838 )